Böyle mi buyurdu bilim?

Sonunda bu da oldu. İnsanoğlu yapay et üretti. Habere göre, Alman Hükümeti’nin 2 milyon dolar bütçe ayırdığı, NASA’nın da desteklediği proje kapsamında, yaşayan, canlı bir hayvandan alınan hücreler glukoz, amino asit ve minerallerle birleştirilerek bioreaktöre yerleştiriliyor ve kas lifi haline gelene dek elektrik veriliyor. Şimdilik, etin kilosu 10 bin dolara geliyor.

“Çok pahalıymış, daha ucuz ve şaibesiz orijinalinden alalım, mümkünse” diye espriye vurmak mümkün bu durumu. Siyasi şovlarla, irtica karşıtı demeçlerle sistemin şemsiyesi altına girmeyi, bilimsel başarının meşakkatli yolundan daha kısa, etkili ve güvenli bir çözüm olarak görüp, yan gelip yatan bilim adamlarından bahsetmek, “elalem kültür etiyle meşgul, siz giyime kuşama yasak getirmekle” şeklinde sitemler göndermek de…

Ama, Batı’nın “insanlığın yararı” amacıyla çıktığı bilim yolculuğunu fetişizme dönüştürmüş olduğu gerçeği, kaydı daha çok hak ediyor, sanırım. Gerçi Batı’da hayvanların şoklanarak ya da iğnelerle öldürülmesi sonucu elde edilen et, elbette hayvanın kanı akıtılarak elde edilen etten daha sağlıksız oluyor. Bu sorunu gidermek için uygulanacak ‘doğu’daki gibi boğazlama’ işlemi ise, artık bir modernizm tabusu olan ‘sterilizasyon’a uymadığı ve ‘vahşi’ bulunduğu için, kimsenin işine gelmiyor. Velhasıl kültür eti üretiminde amaç olarak vurgulanan, “daha steril, daha az zararlı” gıda üretmek fikrinde bir yere kadar haklılık payı var gibi görünüyor. Ancak sadece görünüyor.

Gazinin isyanı ve İpsiz Recepler karışınca…

KAHRAMAN gazilerimize karşı bitmemesi, tükenmemesi gereken minnet borcumuz vardır. Eğer onların kadir kıymetini bilemezsek, başlarını önlerine düşürürsek bu vatan bize haramdır…
Ve ne yazık ki;
Kahraman gazilerimiz, boyunları eğik, mağdur durumdadırlar!.. http://www.kuvvaimilliye.net/ adresinde yayınlanan bir yakınmayı aynen yansıtmak istiyorum..
“Roketli saldırısı sonucu 02/11/1989 da Hakkari Çukurca”da vuruldum ve ağır yaralı olarak bir dizi ameliyata alındım. Askeri hastanenin raporlarında da belirtildiği gibi vücudumda çıkarılması mümkün olmayan 16 adet şarapnel parçası mevcuttur. Vücudumda 16 tanesi göğüs ve akciğer çevresinde olmak üzere, 3 tanesi elimde 19 adet şarapnel parçası bulunmaktadır.
O zaman göğüs boşluğumdaki şarapnelleri operasyon yapılırsa ölürsün diye çıkarmak istemediler. Elimdeki şarapneller de çıkarılmadığı gibi halen sağ el parmaklarımda hareket kısıtlılığı ve his kaybı mevcuttur.
O zamandan beri çok yoruluyor, biraz yürüsem tıkanıyorum. Sağlık şartlarıma uygun sabit bir iş bulamadığımdan; eşim oğlumu da alıp beni terk etti ve boşadı. İmkânsızlıklar yüzünden 9 yıldır oğlumu göremiyorum. Şu anda bir hayvan ahırından beter bir viranelikte elektriksiz, susuz bir şekilde eğer onun bunun yardımıyla yaşamak denirse yaşıyorum.