Babamı istiyorum

Mülteciyim: O halde vurun

YILDIZ RAMAZANOĞLU (*)
Onlarla Sultanahmet Adliyesi’nde karşılaşmıştım. 11 Eylül’ün ardından ABD, elinde birikmiş bütün bombaları dünyanın en yoksul halklarından birinin, Afganların üzerine yağdırmaya başlamıştı. Bunu protesto etmek için katıldığımız bir gösteride gözaltına alınan kız arkadaşımızı görmeye gitmiştim. Adliye binasının bir kuytusunda gördüm polislerin arasında oturan yirmi otuz civarında esmer adamı. Muhtemelen bir TIR’ın kasasında ele geçirilmişlerdi, aç ve bitkin görünüyorlardı. Buna rağmen dağıtılan sandviçleri gönülsüzce alışları bazılarının ise reddedişi unutulacak gibi değil. Soylu ve gözü toktular. Çoğu Afgan’dı. Sınır dışı edileceklerdi her zamanki gibi. Ailelerini de kurtarma hayalleriyle bir kurtuluş öyküsüne karışmışlardı. Birazdan bombalarla zangır zangır titreyen ülkelerine yollanma işlemi tamamlanacaktı. Bakışlarındaki söze gelmez yoğun ve kesin ifadeleri görüp de açık yaradan pay almamak imkansızdı.

Yunan güvenlik güçleri tarafından denize atılan insanların bir kısmı boğuldu. Mümkün olsa kıyıcı karanlık ırk – yeryüzünde fesadı ve açgözlülüğü yayan insan türü- topraklarını böbreklerini hatta gözlerinin retinalarını çaldıkları insanları gezegenden aşağı atacaklar. Denize atılan çoğu Filistin, Lübnan ve Iraklı olan genç insanlar bana binlerce kaçağı hatırlattı; onların da ruhlarını geri çağırdılar sanki.

TIR’larda havasızlıktan boğulanlar, çöllerde yollarını kaybederek kurda kuşa yem olanlar, batan gemilerle birlikte derin sular tarafından yutulan insan kardeşlerimiz, komşularımız. Birkaç yıl önce de karların erimesiyle Van’ın dağlık bölgesinden geçiş yapalım derken dağlarda donan bir grup Afgan’ın cesetleri ortaya çıkmıştı.

25 MİLYON İNSANIN UMUT ARAYIŞI

Osmanlı’da Harem/İslam Hukukunda Kölelik-Cariyelik Müessesesi

Doç. Dr. Ahmet Akgündüz
OSAV

Akgündüz’ün kitabı, diyebilirim ki, Osmanlı’ya bilhassa padişahlarımıza yapılan iftiraların milli vicdandaki üzüntü ve tepkisine tercüman oluyor. Osmanlı’yı bir bakıma yeniden keşfediyor gibiyiz. Osmanlı’nın ta kendisi ve meşru varisleri, çocukları olarak her türlü yeni ve doğru bilgiye muhtacız. Osmanlı’yı iyi ve doğru bilmeden Türkiye’nin geleceğe yürümesi mümkün değildir. Prof. Dr. Ahmed Akgündüz gibi konularında gerçekten uzman, gayret sahibi, enerji dolu, eline kalem alabilen tarihçilerimizi tebrik ediyorum.
Yılmaz Öztuna, Tarihçi-Yazar
“Osmanlı’da Harem” sadece ciddi bir boşluğu doldurmakla kalmamış maksatlı veya maksatsız yalanların ecdadla aramıza gerdiği perdeye ilmin indirdiği bir kılıç olmuştur. Bu kitapla perde açılıyor, haremin seks; işret yeri değil de, bir hizmet mahilli, eğitim yuvası olduğu karşımıza çıkıyor.
Dr. Mehmed Niyazi Özdemir, Araştırmaca Yazar